Week 5 (30-7 tot 5-8)

-          Maandag waren Koos en Idi nog herstellende van de spierpijn van het lopen in Lourdes. Track en Trace nummer van het pakketje gaf aan dat de naaf vandaag zou komen. Helaas was dit niet het geval. Balen. Het was wel een mooie dag. Ze besloten dat ze gelijk naar de fietsenmaker zouden gaan als de naaf kwam. Niet eerst zelf proberen, misschien zouden ze dan dinsdag rond 12.00 uur nog kunnen vertrekken. Alle overtollige spullen uitgezocht. Ivonne en Renee namen dit mee. Door de spierpijn de grote kruisweg maar niet gelopen, het ging zo stijl omhoog. Wel even nieuwe kopieën laten maken van de flyer. Bij thuiskomst op de camping hadden ze nieuwe buren, twee Belgische wereldfietsers met veel verhalen.

-          Dinsdag ondanks de snurkende buurmannen goed geslapen. Het is vandaag weer wat frisser. Vroeg eruit, helemaal klaar voor het moment dat de naaf aankwam… Maar het duurde en het duurde….. Gesprekken gehad met de buren op de camping die met een diep verdriet iedere keer weer terug kwamen in Lourdes om weer een jaar vooruit te kunnen. Zulke verhalen plaatsen de fietsperikelen weer even in hun perspectief. Uiteindelijk kwam om 11.00 uur de post met een pakketje!!! De blijheid was van korte duur, het bleek een verkeerd onderdeel te zijn, met 36 ipv 32 spaakgaten. Nieuw probleem…. De wereldfietser kwam met een idee om 4 evenwichtige gaten te laten vallen. In overleg met de leverancier hebben ze hier niet voor gekozen. Allerlei andere mogelijkheden passeerden de revue, uiteindelijk besloten om een heel wiel te bestellen vanuit Nederland. Met de snelpost zou het er dan woensdagavond zijn. De verkeerde naaf en het kapotte wiel gingen ook met Ivonne en Renee mee. De twijfel over het verder gaan nam weer toe. Dinsdagavond laat een mail van de leverancier…

-          Woensdag lazen Koos en Idi deze mail. De snelpost was niet langs geweest bij de leverancier om het op te halen, dus het werd pas woensdag opgehaald en donderdagavond geleverd…. De leverancier bood wel aan om het bedrag van het verzenden te vergoeden! Heel aardig! Dit betekende echter wel dat de vertrekdag weer een dag werd uitgesteld. Loslaten…… Ivonne en Renee uitgezwaaid met alle spullen. Het regende vandaag. Overburen kwamen een parasol brengen tegen de regen! ’s Middags weer naar Lourdes gelopen en nu wel de grote kruisweg gedaan. Spierpijn was voldoende afgenomen. Koffie gedronken met een andere fietser op de camping, die met een diep verdriet op de fiets zat (verlies van een zoon). Later die dag kwam die man terug met een armband die hij had gekregen. Deze man was zo onder de indruk van het verhaal van koos en Idi en het gesprek wat zij hadden gehad, dat hij de armband aan hen gaf. Hij vond dat deze bij hen thuishoorde! Die avond weer op tijd naar bed. Op dat moment hadden ze twee fietsen met in totaal drie wielen, niet echt een gelukkige combinatie. Hopen dat de snelpost echt snel is.

-          Donderdag weer op tijd eruit. Heel veel mensen uitgezwaaid en Koos en Idi mochten nog niet. Om 11.30 uur was het wiel er! Koos gelijk aan de slag. Hierna een broodje gegeten en toen besloten dat ze gelijk weg zouden gaan. Alles in de tassen gepropt, afscheid genomen van alle mensen op de camping, sms naar huis dat ze weer op pad gingen en iets voor 14.00 uur vertrokken ze dan eindelijk, na een oponthoud van 7 dagen. Het was wel weer onwennig op de fietsen, met de volle tassen enz. Het vertrouwen moest weer groeien. Na 40 km van de route af, omdat de camping niet op de route zat. Toen kwamen ze twee loslopende rothonden tegen. Koos had de Dazzer al in zijn hand en zo fietste Idi helemaal links van de weg. Koos richtte al fietsend op de honden. Ze bleven hierdoor op gepaste afstand en kwamen niet achter hen aan. Helaas was de camping vervolgens gesloten…. Nog 11 km verder. Inmiddels zover van de route dat ze op de kaart niet meer konden zien waar ze waren. Vervolgens moet je afgaan op wat de mensen je vertellen, soms lastig maar met Koos zijn postduivengevoel kwam dat goed. Na 9 km een boerencamping op gesjeest. Ze stonden daar alleen en er kwam een motorrijder vragen of hij bij hen zijn eigen prakkie mocht eten. De wolken zakten steeds verder omlaag.

-          Vrijdag lagen de wolken nog steeds laag. Na 26 km in Oloron. In dit drukke stadje was een klim van meer de 13% omhoog en omlaag. U raadt het al….gelopen. Ze hebben in dat stadje de Kathedraal bekeken en een stempel gescoord. Ze kwamen erachter dat Idi haar kilometer kapot was, gelukkig heeft Koos er ook één. Vandaag besloten om de korte route over de Pyreneeen te nemen, dit scheelt twee dagen.

-          Zaterdag slecht geslapen door een stromende rivier. Ze kwamen een jong stel tegen die ze onderweg al een keer hadden gezien. Een berg van 5 km klimmen stond op het programma, 500 meter omhoog! Die heette D’Osquich. Na 1 km stonden ze uit te blazen toen ze werden ingehaald door racefietsers. Één van de racefietsers maakte vol bewondering een foto van hen. De racefietsers met de dunne bandjes en zonder bepakking hadden het ook zeer moeilijk. Kilometer voor kilometer gingen ze verder. Bovenop een prachtig uitzicht. In de afdaling zagen ze dat het jonge stel een lekke band had. Gestopt en gekeken of ze konden helpen en of ze misschien een reserveband nodig hadden… Koos even geholpen en vervolgens weer verder gefietst. ’s Avonds aangekomen in Jean Pied de Port. Je komt dit dorp binnen door de poort en daar gepraat met een paar Nederlandse dames. Vervolgens op zoek naar een stempel en op naar de camping. Interessant gesprek gehad  met buurman Jan. Idi kreeg een berichtje van een goede vriendin die zwanger was van een dochtertje. Die ochtend was ze eindelijk geboren!

-          Zondag heeft het ’s nachts heel hard geregend en geonweerd. Om 8.30 vertrokken ze van de camping, klimmen klimmen klimmen. Na 2 km over de grens Fr-Sp waren ze op de 2000 km. Verder die dag klimmen, klimmen, stoppen, broodje eten, klimmen, drinken. Onderweg een jonge knul ontmoet die zonder water zat. Hij wist niet dat het nog 12 km was….. Water gedeeld met deze jongen, zodat hij niet uit de rivier hoefde te drinken. Idi fietste vervolgens een stuk lichter, zit dat tussen je oren? Om 14.00 uur waren ze op de top in de wolken, heel koud. Laatste stukje lopend naar boven, vervolgens weer naar beneden. Stom… portemonnee boven laten liggen. Gelukkig waren er oplettende mensen die dat in de gaten hadden. Weer op de fiets gestapt en op weg naar Ronceval. Op de camping gaan ze op de aangewezen plek (volgens hen) staan. De tent was neergezet en het regende inmiddels. Koos keek nog even goed naar de plattegrond en toen bleek dat ze helemaal op de verkeerde plek stonden. Ze stonden op de zwemweide J Er toch maar voor gekozen om te blijven staan, het regende toch. Die avond werden ze nog uitgenodigd door een Nederlands gezin voor een koud biertje, maar deze sloegen ze af. Ze waren na deze dag zo koud en moe, dat ze heel snel naar bed zijn gegaan.

-          Bedankt voor alle support! Vooral blijven doen. Ze genieten er heel erg van.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>