Week 4 (22-7 tot 29-7)
- Maandag vertrokken ze op tijd. Via sms vernamen ze dat er bosbranden waren, maar voor hen was op dat moment nog niet bekend waar. Idi was gelijk onrustig. Ze reden langs een kerncentrale met witte rook (niets aan de hand) en zwarte rook (oeh… Stress alom). Zware ochtend, 84 km, 3x gelopen, heel erg warm, bij een tabakszaak stokbrood gekocht, veel klimmen. Tussen de middag een uur extra gerust. Om 14.30 besloten ze vast boodschappen te doen bij een hypermacrhee, lekker koel! Terwijl ze de fietsen parkeerden kwamen Jos en Simone van der Meer de parkeerplaats op rijden. De eerste Veenders die ze tegenkwamen. Even gekletst. Na de boodschappen overwogen ze om spullen mee te geven of op dezelfde camping te gaan staan. Ze hadden echter nog maar 52 km gehad, dus besloten ze om toch maar door te gaan. Om 18.00 uur waren ze uiteindelijk op de camping.
- Dinsdagochtend vertrokken ze bij nader inzien iets te laat. De dag was zwaarder dan verwacht. Eerste stuk redelijk vlak, op een heel stil pad. Koos werd bijna voor zijn sokken gereden door een auto die te veel op hen letten en vervolgens niet registreerde dat een tractor hem tegemoet kwam. Om 13.00 uur, na de lunch, weer snel doorgereden, op weg naar de fietsenmaker. Ze kwamen een heel mooi Mariabeeld tegen, midden op een kruispunt. Onderweg stonden er veel sproei-installaties aan, douchebeurten te over. Ook zagen ze een hele mooie watertoren, met twee enorme pelgrims erop. Helaas nog even de weg kwijt. Om 17.00 uur fietsten ze het dorp in en toen bleek dat de fietsenmaker gestopt was. Er werd hen verteld dat er 9 km verderop nog wel één zat, maar daar hadden ze na de vorige keer niet meer zoveel vertrouwen in (25 km heen en weer gestuurd, zonder resultaat). Bij de camping kregen ze gelijk lekker koude limonade. Ze kregen speciaal een plek niet onder de bomen. Daar vielen namelijk rode besjes uit en die zouden vlekken maken op de tent. De bosbranden waren inmiddels weer onder controle. Dat gaf Idi weer rust. Dinsdagavond sliepen ze in Moubouqet. Woensdagavond hopen ze in Lourdes te zijn, bijna op de helft. Pyreneeën worden iedere dag duidelijker te zien. Spanning neemt toe….
- Woensdagkwart over 8 op weg, uitgezwaaid door de mevrouw van de camping. Om 12.00 uur een stop om twee repen te eten. Ondertussen kijkend naar een vliegtuig waar mensen uitsprongen met parachute. In een mooi dorp voor de kerk gegeten. Na het eten gingen ze weer verder, maar binnen het uur toch maar weer gestopt. Het was veel te warm. De bankjes zaten niet zo lekker, dus na 30 minuten toch maar de fiets op. Nog maar 15 km naar Lourdes. Mooie afdaling, voor het eerst durft Idi haar fiets een beetje te laten gaan. Resulterend in een 40 a 45 km/u. Hierna nog een hele korte en steile afdaling van 13 %, heel eng. Onderaan kreeg Idi een klapband! Wat een geluk dat dit niet in de afdaling gebeurde. In de schaduw fiets op zijn kop, helaas hetzelfde euvel als eerst. Ventiel uit de band, helaas was dit niet te plakken. Echter de reservebinnenband paste niet, dus toch maar geprobeerd om die andere te plakken, zonder resultaat. Ondertussen was het 38 graden….. Ze dachten dat ze 5 km van de camping waren. Een man op de fiets kwam hen helpen (Engel nummer 1). Hij had geen 28 inch binnenband, maar wel 26. Hij dacht dat dit wel even zou lukken tot ze in Lourdes bij de fietsenmaker waren. Na 100m klapte helaas ook dat band. Die meneer was al weg. Toen wisten ze het even niet meer. Gelukkig kwam er een man met een auto langs en ze vroegen hem om hulp (Engel nummer 2). Hij ging even zijn kinderen onder dak brengen en dan kwam hij terug. Na 30 minuten was hij er weer en stapte Koos met wiel en al in zijn auto op weg naar de fietsenmaker. Binnen een half uur waren ze weer terug met een hard band! En twee reservebanden. Op naar de camping. Lourdes bereikt!
- Donderdag eerste rustdag. Koos ging met het krakend wiel van Idi naar de fietsenmaker. Dit was namelijk nog steeds niet verholpen. Fietsenmaker repareerde de fiets en wilde er niets voor hebben. Dat was voor het project! Even een rondje gefietst over de camping. Heel toevallig stonden daar Rene en Ivonne die ze eerder op hun reis al ontmoet hadden. Bij gekletst onder het genot van een Hollands kopje koffie. Vervolgens Lourdes in. Het fietst erg vreemd zonder bagage. Op de terugweg was er iets raars met het voorwiel. Koos bekeek het en bleek de naafdynamo kapot. Weer naar de fietsenmaker en die kon er niets mee. De volgende fietsenmaker ook niet. In Frankrijk is zo’n naafdynamo en helaas was het ook nog eens een afwijkende wielmaat waardoor een heel nieuw wiel ook geen optie was. Via de oudste zoon in Nederland zo’n naafdynamo geregeld en dit moest vervolgens op de post. Het werd steeds duidelijker dat ze nog wel een dag of 5/6 extra in Lourdes moesten blijven, wachtend op de naafdynamo. Het einde van de tocht schuift op deze manier ook weer vooruit. Daar zijn ze niet blij mee. Gelukkig wel lekker gegeten en een gezellige avond gehad.
- Vrijdag begon een beetje verdrietig. Één van de kinderen kwam met het idee om via facebook een oproep te doen aan mensen die toevallig dat weekend op vakantie zouden gaan naar Zuid-Frankrijk. Zij konden dan misschien de naaf meenemen. Dat zou weer een aantal dagen schelen. Helaas geen bekenden die dat weekend zouden vertrekken, dus moest het toch echt met de post worden vervoerd. Idi ging die middag even op het hondje van Rene en Ivonne passen, zodat zij boodschappen konden doen. Er dreigde een onweersbui, maar ze verwachtten dat het wel mee zou vallen. Koos bleef bij hun eigen tent en zou naar Idi gaan als het er toch om ging spannen. Het viel echter niet mee, enorme onweer met grote hagelstenen. Best angstig. Gelukkig was hun eigen tent goed neergezet, waardoor ze geen zwembad in hun tent hadden. Koos was zelfs in de slaaptent gaan zitten, zodat hij nog een extra bescherming boven zich had. Zo groot waren de stenen. Veel mensen hadden een beschadigde auto/caravan/tent. Camping deed opeens herfstig aan.
- Zaterdag was het slecht weer. Die dag hebben ze gebruikt om lekker te rommelen en Lourdes te bekijken.
- Zondag gingen ze naar de viering in een grote ondergrondse kerk. Ze hadden spierpijn van het lopen van de dag ervoor. Kaarsjes opgestoken voor mensen thuis. Nu weer lekker weer. Al een aantal dagen horen ze de piepjes van een spelcomputer. Echter er is geen spelcomputer in de buurt. Toch maar even gevraagd wat het dan was. Blijkt het geluid afkomstig te zijn van kikkers die zich onder de heg verstopten.
- Kortom 25 dagen fietsdagen, eerste bedevaartplaats gehaald. Blijf vooral berichten sturen. Het helpt hen echt om de moed erin te houden. Inmiddels is er ruim €3000,- van de gewenste €10.000,- binnen.